İzmir basketbol anıları 1967-1972.. Bölüm 1
Telif hakları vardır. Telif hakları (COPYRIGHT) dosyasını okuyunuzAtatürk spor salonu, günümüz Vestel arena Voleybol spor kompleksi. (neden arena derler, o da ayrı bir konu, ben bu tanımlamayı da sevmem)
Şimdi gelelim esas konuya.
Bu yapının olduğu yerde Atatürk spor salonunun açılış tarihi olan 1966 yılından önce, bildiğim kadarı ile mülkiyeti Altınordu kulübüne ait olan ve halk arasında " Halk sahsı " olarak bilinen bir futbol sahası vardı. Toprak zeminli idi. Burada daha çok amatör maçları oynanırdı. Atatürk spor salonu, salonun doğu kısmına olimpik yüzme havuzu ve onun bitişiğine de , bir ara PTT tarafından kullanılan daha sonra Özel Altınordu hastanesine dönüşen, mülkiyeti Altınordu spor kulübüne ait iş hanı yapıldı.
Bu salonda, açıldığı yıllarda voleybol ve basketbol maçları izledim. Daha sonra, kısmet oldu, oyuncu olarak ta bu salonun nimetlerinden yararlandım. Salonun güncel durumunu bilmiyorum. Sizleri, aktif spor yaşantımın olduğu 1969 , 1972 arasına götüreceğim. Salonun özelliklerinden söz edeceğim.
Salonun krokisini de çizebilirim ama konu dışında. Gelelim salon, salon özellikleri ve o yılların spor yaşantısı. Öncelikle bu salonu, daha sonrada Celal Atik spor salonunu yazacağım.
Atatürk spor salonu, yapıldığı yıllarda çok modern bir salondu. Söz ettiğim yıllarda, hemen her günüm, yaz ayları dahil, antrenman ve maçlar ile geçerdi. Aşırı bir basketbol oynama tutkum vardı o yıllarda. Sonra birden bu tutkum kesildi.
Salonun etkili olabilecek bir havalandırma sistemi yoktu. Maçlar esnasında, seyircilerin içtiği sigaraların dumanı, biz oyuncuları çok rahatsız ederdi. Bazen, maç esnasında sigara içilmemesi duyuruları yapılırdı. Sigara içenler, salonun kuzey ve güney tarafında olan , kantinler de bulunan, açık ve kapalı geniş bölümlere geçerlerdi. Ama yine de buralardan salon içerisine yoğun sigara dumanı gelirdi. Bu durum gerçekten ciddi bir sorundu. İyi ısındığını hatırlıyorum ama ısınma ne şekilde yapılır aklımda kalmamış. Belki de seyircilerin nefesleri ile ısınıyordu. Bu olabilir, çünkü kış ayları antrenmanlarında üşürdük. İki taraflı, içinde 6-7 tane duş bölümü olan soyunma odaları, kaloriferli idi.
Mükemmel bir parke zemini vardı.
Bir başka sorun, salonun sabah daha az olmak üzere özellikle de öğleden sonra salonun içine güneş ışığının girmesi idi. Salonun devasa , buzlu cam ile kaplanmış cam bölümleri, doğu ve batı yönüne bakardı. Daha sonra bu sorunu perde ile çözdüler. İşin garip tarafı, o perdeler her halde hiç yıkanmazdı, zeminden yüksek olmasına karşın altına gelindiğinde resmen izmarit kokardı.
Sıcak su sorununu en azından ben hiç yaşamadım. Belki birinci lig takımında olmamdan idi, bilmiyorum. Ancak yaz ayları tek başıma ya da daha sonra anlatacağım basketbolcu büyüklerim ile ( başka takım oyuncuları da dahil) ile çalıştığımda sıcak su hep vardı.
Salonda, amatör küme basketbol-voleybol maçları, bazı kulüplerin ( hatırladığım kadarı ile 1. ve 2 lig voleybol ve basketbol) antrenman ve maçları, aslında okullar dahil tüm voleybol ve basketbol maçları güreş ve boks müsabakaları da yapılırdı. Bir ara müzik ve diğer gösterilerde burada yapıldı.
Hasbelkader geldiğim basketbol yaşantım nedeni ile, yaz aylarında da salon, tek kişi de olsam bana hep açılırdı.
Günümüzde Celal Atik spor salonu olarak adlandırılan, o yıllarda Spor ve sergi sarayı olarak bilinen, Basmane fuar kapısına çok yakın spor salonu vardı. Burada, bazı okul maçları yapılırdı. Zemini asfalt idi. Burada 1964-65 yıllarında Türkiye basketbol şampiyonasına da misafirlik etti. Ankara kolejinin ve Muhafız gücü takımlarının efsane oyuncularını orada gördüm. Burada , oynadığım okul ve kulüp takımlarında sadece fiziki yapım nedeni ile yer alırdım, oynatılmazdım, haklılar idi çünkü top tutmasını basit bir turnike dahi bilmiyordum. Sonra bir muhterem ortaya çıktı ve beni bir yerlere taşıdı. Bu salon çok bakımsızdı. Soyunma odalarını anlatmaya bile gerek yok. Altay A takımı ile bir kez burada antrenman yapmak durumunda kaldık. Ben yine bilgim-görgüm artsın diyerek bu antrenmanlara alınırdım. Atatürk salonu galiba bakımda idi. Antrenman sonrası Rahmetli Rıdvan Burteçin, salona gelmiş, salonun o halini görünce de yetkililerin epey kulaklarını çınlatmıştı.
Osman Koçanaoğulları
